"Μικρές Ιστορίες"

1) Ένα βράδυ που γύριζε στο σπίτι του ο Λασκαράτος κάποιος πέταξε από το παράθυρό του πεντ' έξι κέρατα. καθώς τα είδε να πέφτουν μπροστά στα πόδια του ο Λασκαράτος, σήκωσε το κεφάλι ψηλά και είπε:

- Ασημάκη χτενίζεσαι;



2) Όταν ήρθε ο Καποδίστριας στ' Ανάπλι και παρατάχτηκαν οι σημαίνοντες να τον υποδεχθούν, έφτασε και η σειρά του Κολοκοτρώνη. Τον αγκάλιασε ο γέρος, τον εφίλησε, και του είπε: "Καλώς όρισες, αφέντη. Εδώ ο τόπος που ήρθες είναι καλός. Αλλά πατάς στα σκατά.". Σε λίγο καιρό τον έναν τον δικάσανε σε θάνατο. Τον άλλον τον εσκότωσαν μια Κυριακή πρωί.



3) Αφουσιά: ήταν το υπόλειμμα από τα μουρόφυλλα που έτρωγαν οι μεταξοσκώληκες, όταν πια είχαν μεγαλώσει πολύ, ήταν "τριτάκι" ή "της μεγάλης" στη γλώσσα των μεταξοπαραγωγών. Τα φύλλα, δηλαδή, είχαν απολέσει την ουσία τους (από + ουσία). Χαρακτηρίζω τη λέξη λαμπρή, γιατί σήμερα αφουσιά είναι η ζωή μας σε σχέση με την αλήθεια και την πραγματικότητα.



4) Ο μπάρμπα-Κώστας ο Βάρναλης, εκτός από μεγάλος λογοτέχνης ήταν και μέγας πουτανιάρης, μένοντας στο τέλος της ζωής του ψηλά στους "αέρηδες" στη Πλάκα, τον συνάντησε μια μέρα ο Ροντήρης στην πλατεία στο Μοναστηράκι να περιμένει:

- Γεια σου μπάρμπα-Κώστα, τι κάνεις εδώ;

- Περιμένω να περάσει κανένα τραμ να βγάλω την ανηφόρα...

(Τραμ εδώ; σκέφτηκε ο Ροντήρης, τι έχει στο μυαλό του ο πορνόγερος....; θα περιμένω μαζί του.)

Δεκαετία του '70 το μίνι στα φόρτε του, περνάνε δυο μικρές που φαίνονταν το βρακάκι τους.

- Νάτο το τραμ!!! Πάμε!!! Παίρνω ανάσες και βγάζω την ανηφόρα!!!

"Αμήν"