"μπάρμπερης"

- Γαλότσα... μωρή!!!
- Καλέ μαμά... είναι "μπάρμπερης", 270 Ευρώ κάνουν...
- Τι μπαρμπέρης και τον κακό σου τον καιρό -μικρή ρουφιάνα- 3 αρνιά έδωσες για γαλότσες και εγώ σούπερνα με 5 Ευρώ από το παζάρι για να πηγαίνεις στο μαντρί...

Χριστούγεννα!!!

Και να πως έχει η ιστορία τούτη...

Κατά Καρδίτσα μεριά είτανε ένα χωριό Κανάλια, και εκεί μεγάλωνε μια Τσιβούλα, με τα προβατάκια της, τα σέα της και τα μέα της, τις επιδοτήσεις της - χαράς πράμα...

Να... όμως η τσιβούλα μεγάλωνε, μπουμπούκιαζε, είχε ανησυχίες...
Το κατάλαβε ο γέρος της...

- Μικρή να σε παντρέψουμε...
- Εγώ ποτέ!!! Θα γίνω επιστήμονας και καλλιτέγνης...

Πες από δω - πες από κει ήρθε το προξενιό, φάγανε γλυκό νεραντζάκι, ήπιανε τα τσίπρα τους, κανονίσανε και την προίκα, θα σμίξουνε τα κοπάδια μας...

Δεν σμίξανε τα κοπάδια τους... Έσμιξε όμως ένα απόγιομα όξω από το χωριό η Τσιβούλα τα μπούτια της με το βλάχο, και έχασε ότι "πολύτιμον" είχε... Έπεσε και το σκοτάδι, δεν έψαξε και πολύ να το βρεί...

Περάσανε χρόνια δύο, και να το θαύμα... η Τσιβούλα πέρασε στας Αθήνας δασκαλίτσα...

Το όνειρο αρχίζει...

Έπιασε διαμέρισμα -δυάρι παρακαλώ- κατά Κυψέλη μεριά...

Μόνη!!! Περπάτησε, θαύμασε, πολυκοσμία, φασαρία, χαμός, κάτι μουτζουρομένους τοίχους να γράφουν "έξω οι βλάχοι από την Αθήνα", σάστισε, πού με κατάλαβαν ακόμα δεν ήρθα;

Σήκωσε τσαχπίνικα το κεφαλάκι της -για τους άλλους είναι, -εγώ θα γίνω καλλιτέγνης...

Αλλά γίνεσαι καλλιτέγνης με το όνομα Τσιβούλα; -όχι βέβαια-

Και να... η πρώτη αλλαγή...

Βίβιαν παρακαλώ...

Στο επόμενο η συνέχεια....

(Η ιστορία μιας πτωχής -πλην τίμιας κοπέλας- που έφυγε από ένα μικρό Χωριό της Επαρχίας -φορώντας κυλότες του "έξι στο χιλιάρικο"- άνοιξε τα φτερά της -και οι κακόβουλοι τα πόδια της- έφτασε ψηλά!!! Απέκτησε "Άνδρα-παππού" υπουργό και σπίτι στην Αρεοπαγίτου... Μέχρι και είδηση στο τύπο... Ο "Άνδρας-παππούς" έβγαλε το παιδί βόλτα στην παιδική χαρά του χωριού...")

"Αμήν"
Ν. Χ. Κράββαρης
"Στροφές"