«Ιδιώτης»

9-6-12 Σάββατο 8.30

• Ρε!!! Το παλικάρι καλά ξηγήθηκε, είναι και μορφωμένο ... Γεωπόνος!!

[Αυθεντικός διάλογος, Μιχαήλ Βόδα και Αγορακρίτου στον Αγ. Παντελεήμονα μεταξύ δύο πενηντάρηδων από τους γνωστούς «Νοικοκυραίους».)

Σίγουρα υπάρχει γύρω μας μια ανησυχία που δεν ξέρουμε που θα καταλήξει. Γνωρίζω αυτό που έγινε χθες, δεν ξέρω αυτό που θα γίνει αύριο… Αν είμαστε τυχεροί θα το δημιουργήσουμε. Πρώτα όμως πρέπει να ανακαλύψεις το χάος, και μετά να το οργανώσεις .... Φτάνει όμως – βασικό στοιχείο - να είσαι γνήσιος και να έχεις γνώση και παιδεία της απλής λέξης - σκέπτομαι - χωρίς υστεροφημίες - συμφέροντα - υποκρισία-.

Και τώρα τα γεγονότα....

1) Γιώργος Παπαδάκης: Ούτε στο όνειρο του.... Παγκόσμια επιτυχία της εκπομπής του. Βέβαια χάνει λίγο, εκεί που χοροπηδά σαν καραγκιόζης στα χέρια του καραγκιοζοπαίχτη φωνάζοντας ... όχι… όχι… όχι… τώρα είναι από χαρά; Ο στόχος επετεύχθη - η αγωνία; Μάλλον το πρώτο.

Όλοι γνωρίζουμε πως λειτουργούν τα Μ.Μ.Ε. που από τέταρτη εξουσία έχουν γίνει πρώτη, με την αυτολογοκρισία και ομηρία πολιτικών και δημοσιογράφων σε διατεταγμένη υπηρεσία στο βωμό των συμφερόντων των ομίλων που τα διευθύνουν καθώς βεβαίως και στη τηλεθέαση...

Στημένο;

Νομίζω ναι... γιατί;

1) Η σύνθεση των προσκεκλημένων, με κάλυψη τον Παυλόπουλο, όπως λέει ο λαός «ο φερεντζές του πούστη είναι το μουστάκι» στην προκειμένη περίπτωση ο Παυλόπουλος ήταν το μουστάκι...

2) Δεν βάζεις δίπλα - δίπλα δύο άκρα. Δογματικό ολοκληρωτικό καθεστώς ο ένας όπως και ο άλλος ... και κάτι άλλο... Ποντάρεις στην απειρία του μικρού που δεν γνωρίζει εν αντιθέσει με τους άλλους το παιχνίδι της τηλεπικοινωνίας και της υποκρισίας, νομίζοντας ο μικρός ότι είναι το ίδιο με συνέλευση σε φοιτητικό αμφιθέατρο....

3) Προσβάλλεται ένας προσκεκλημένος σου - συγκεκριμένα από τη Δούρου για το θέμα της δίκης που αναβλήθηκε και ζητά επίμονα να τοποθετηθεί επί προσωπικού θέματος, έχεις υποχρέωση σαν συντονιστής και «έμπειρος» - «αδέκαστος» δημοσιογράφος τηρώντας κανόνες δεοντολογίας να χτυπήσεις το χέρι στο τραπέζι και να μην αφήσεις να φτάσει το πράγμα εκεί που έφτασε... κομπάζοντας μετά χύνοντας «κροκοδείλια» δάκρυα ότι εσύ λέγεσαι «Γιώργος Παπαδάκης του Κωνσταντίνου» κ.λ.π.

Να συνεχίσω; Η υποκρισία στο μεγαλείο της ....

Λιάνα Κανέλλη: Πανέξυπνη!!!

Αφού υπηρέτησε και εκμεταλλεύτηκε τα αστικά κόμματα εκπληρώνοντας προσωπικές και επαγγελματικές φιλοδοξίες, όντως έξυπνη γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το δύσκολο στο χώρο της δεν είναί να ανέβεις αλλά να κρατηθείς στην κορυφή, βλέποντας κάποια στιγμή να αρχίζει η φθορά μπαίνοντας ταυτόχρονα και στον χώρο της έκδοσης κάνει στροφή 180 μοιρών και γίνεται «όψιμη κουμουνίστρια». Έξυπνο!!!

1) Γίνεται βουλευτής, χωρίς να είναι βέβαια μέλος του Κόμματος για να μπορεί αφ' ενός να ακολουθεί - εντός ορίων βεβαίως - την πολιτική της επαναστάτριας χωρίς να χρησιμοποιεί την «ξύλινη» κομματική γλώσσα τύπου Μαϊλη και οι άλλοι βεβαίως να υποστηρίζουν όταν είναι «εντός γραμμής» - Μα δεν είναι μέλος.... Συνεργαζόμαστε.

2) Έχει εξασφαλίσει την εμπορική επιτυχία του περιοδικού… όλοι γνωρίζουμε πως ...

3) Γίνεται πάλι το «αγαπημένο» παιδί των Μ.Μ.Ε. διότι με τον τρόπο που παρουσιάζεται γνωρίζοντας πολύ καλά αυτό το παιχνίδι, τους φέρνει στους μεν «νούμερα» τηλεθέασης, αυτή δε είναι μονίμως στην επικαιρότητα, με λίγα λόγια «πουλάει»… και κάτι άλλο ... για το «πουσταριό» ισχυρίσθηκε ότι ήταν εκτός αέρα… το γνωρίζει καλά το παιχνίδι....

4) Και το σοβαρότερον ... Η υποκρισία στο μεγαλείο της.... Το νόμισμα έχει δύο όψεις... Η μία και φανερή είναι τα «τσιτάτα» η εργατιά και οι διάφορες κουμπουριές του Κ.Κ.Ε. - Μπούρδες - το άλλοθι ύπαρξης - Η άλλη όψη που είναι και στη σκιά βεβαίως - τούτη εδώ αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ αστών και του Κ.Κ.Ε. Α.Ε....

Ρένα Λούρου: Δήλωσή της:

«Αν είχε χιούμορ η ΔΕΗ, θα έκοβε το ρεύμα στη δημόσια τηλεόραση όταν αρχίζει να μιλάει» Ασχολίαστο!!! Τα συμπεράσματα δικά σας...

(Να ...γιατί την κάλεσε ο Παπαδάκης).

Προκοπής Παυλόπουλος: Παλιά καραβάνα.... Εν προκειμένω όπως γράψαμε πιο πάνω ο «φερετζές» και ένα περιστατικό που δείχνει την εμπειρία του στο παιχνίδι.

Όταν στην NET τον ετοιμάζανε να κάνει δηλώσεις σαν υπουργός εσωτερικών για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου, κάποια κάμερα τον πήρε χωρίς να γνωρίζει ότι είναι στον αέρα, έβλεπες έναν άνθρωπο να έχει τρελαθεί στο γέλιο και να κοιτάζεται σαν 16χρονο στο καθρέφτη για το πρώτο του ραντεβού....

Στο αέρα μετά....

Ένας Παυλόπουλος έτοιμος να βάλει τα κλάματα συντετριμμένος θυμίζοντας χωριάτισσα να ωρύεται πάνω από το φέρετρο του άνδρα της

- Μήτσο μ' που μ' αφήνεις μόνη μου… και έρχεται και ο χειμώνας....

Υποκρισία; «Μάλλον παράπλευρες απώλειες».

Δεν επιτρέπω στην «Δημοκρατία» σας να με καταδυναστεύει με το «λαϊκό» της ένδυμα.

Τούτο το σημείωμα είναι οργή... γιατί όταν μου ζητήθηκε η άποψη μου για το γνωστό επεισόδιο στο Δημοτικό Συμβούλιο της Λαμίας όταν ζήτησαν να μιλήσουν κάποιοι της «Χρυσής Αυγής», άρχισαν να χτυπιούνται και να φωνασκούν οι του «Συ.ρι.ζα» φασίστες ... και τα γνωστά.

Όταν λοιπόν, πήρα αρνητική θέση για τον τρόπο αντίδρασης και είχαν υποχρέωση εάν θέλουν να μιλάνε για «Δημοκρατία» να τους αφήσουν να εκφράσουν τις απόψεις τους.... Με αποκάλεσαν «φασίστα»…

Τους ευχαριστώ δεν θα πάρω...

Προτιμώ να είμαι ένας τέτοιος «φασίστας» παρά μέλος της δικιάς τους «Δημοκρατίας»;

Ευχαριστώ

«Ιδιώτης»

(Ύ.Γ. «Ιδιώτης». Αυτός που είναι μακριά από κόμματα, πελατειακές σχέσεις κ.λ.π. Το τρίτο μάτι, παρατηρητής και εκφραστής της αντικειμενικότητας χωρίς ίχνος υποκρισίας. και κάτι άλλο...

Δεν έχω πολιτική στέγη, πέφτει και πλακώνει την σκέψη... και εγώ είμαι ελεύθερος).