-->
- Το μάστορα θες;
Εδώ είμαστε...
Δευτέρα
πρωί ... σε ένα χωριό των Τρικάλων πήγα
να δω μια μικρή βλάβη στο αυτοκίνητο...
Στο πεζοδρόμιο καθόταν κάτω από μια
σκαμνιά δύο «γέροντες» πίνοντας τσίπουρο.
- Γιος μου ...
είναι ο μάστορας.... Πάει στα Τρίκαλα, σε
λίγο θα είναι εδώ... κάτσε να πιεις ένα
τσίπουρο...
- Από πού είσαι
ρε ...παλικάρι;
- Από τα βουνά
της Λαμίας... αλλά μένω στην Αθήνα...
- Εγώ έκανα στην
Αθήνα πέντε χρόνια... μπήκε στην κουβέντα
ο άλλος... είμαι συνταξιούχος του Δημοσίου…
«Κρανιά» την έβγαλα .... Και άρχισε
κομπάζοντας....
- Έγινα που λες
στα 46 μου χρόνια κηπουρός στην Αθήνα
στο Δήμο Αθηναίων επί 'Εβερτ.
- Βλάχο!! Μου
λέγανε (επειδή είμαι Τρικαλινός) «όπως
τα βρήκες όχι όπως ήξερες». Το βλέπεις
αυτό το καφενείο, θα χτυπάς κάρτα το
πρωί και μετά στο καφενείο... είναι και
αύριο μέρα.
- Επειδή γνωρίζω
πολύ κόσμο... μετά την πενταετία ήρθα
θυρωρός στην Νομαρχία στα Τρίκαλα και
από εκεί πήρα Σύνταξη, και να φανταστείς
είμαι του Δημοτικού.
- «Κρανιά» σου
λέω την έβγαλα!!!
- Και 'σύ;
- Εγώ τι; Καπετάνιε
μου!!!
- Με τι ασχολείσαι;
- «ταμπής»,
είμαι...
- Τ' είναι αυτό;
- Καφεντζής
...μωρέ!!!
Συνεχίσαμε τα
τσίπρα, είπαμε αρκετά....
Ο του «δημοσίου»
μου είπε ότι ήταν «Κινηματογραφιστής»
(sic)
(καλό ... ε!!!)
γυρνούσε στα χωριά με το τρίκυκλο και
έδειχνε ελληνικό κινηματογράφο στα
καφενεία του τύπου φωνάζοντας με το
«χωνί»; Δράση!!! Περιπέτεια!!! Έρωτας!!!
«Τα πάθη του
Χριστού»!!!
Πέρασε η ώρα και
μετά ήρθε η «καταξίωση»
- Εσύ μωρέ...
φαίνεσαι ξύπνιος και μορφωμένος, πως
και δεν τα κατάφερες να βολευτείς;
- Υπάρχουν δύο
δρόμοι στη ζωή.... Ακολούθησα τον άλλον
...
- Ναι!!! Ναι!!
Ξέρω!!! Και με «έλουσε» με τον νεολογισμό
«Μαλάκας».
Μια λέξη που την
διεκδικούμε επάξια παγκοσμίως μαζί με
την κατοχυρωμένη «φέτα» μας...
Πάλι επιβεβαιώθηκα!!!!
Ευχαριστώ
NX Κράββαρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου